ในการพัฒนาอุตสาหกรรม ของประเทศนั้น จำเป็นที่จะต้องใช้องค์ความรู้ในหลายๆ เพื่อวิจัยพัฒนาคุณภาพของสินค้าและบริการให้มีคุณภาพที่สามารถส่งออกไปสร้างมูลค่า และแย่งส่วนแบ่งตลาดจากประเทศอื่นๆ ในตลาดโลกได้ ซึ่งปัญหาของประเทศไทยนั้นคือ เป็นการผลิตที่เน้นในเชิงปริมาณมากกว่าคุณภาพเป็นหลัก ซึ่งเป็นประเด็นดังกล่าวเป็นเรื่องที่ควรให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ที่หากอุตสาหกรรม การผลิตของประเทศไม่พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น จะมีผลให้ต่างชาติที่เข้ามาลงทุนมีโอกาสย้ายฐานการผลิตไปยังประเทศอื่นได้ ซึ่งองค์ความรู้ที่ต้องส่งเสริมเพื่อให้อุตสาหกรรมมีคุณภาพสูงขึ้นนั้น ประกอบด้วยหลายแขนง ได้แก่ ความรู้และความสามารถทางด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ที่ไทยเรายังถือว่ายังล้าหลังประเทศอื่นๆ อยู่มากเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอย่าง ญี่ปุ่น ไต้หวัน และสิงค์โปร์ และมาเลเซีย ที่ถือว่าขีดความสามารถของประเทศไทยยังไม่สามารถที่จะตามทันได้ ควรอย่างยิ่งที่ภาครัฐและภาคการศึกษาต้องให้ความสำคัญกับการพัฒนาศาสตร์เหล่านี้อย่างจริงจัง เนื่องด้วยเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในการพัฒนาอุตสาหกรรม ของประเทศ และอีกหนึ่งเรื่องที่ควรจะมีการพัฒนาองค์ความรู้ก็คือ การส่งเสริมการวิจัยและพัฒนาคุณภาพของผลิตภัณฑ์ในภาคอุตสาหกรรม ที่ถือว่าประเทศยังด้อยในข้อนี้ เนื่องจากการพัฒนานั้นต้องอาศัยองค์ประกอบในหลายๆ ด้านไม่ว่าจะเป็นเงินทุน การพัฒนาบุคลากร โครงสร้างพื้นฐานในด้านต่างๆ ที่ยังไม่มีการให้ความสำคัญและการสนับสนุนเรื่องนี้เท่าที่ควร ซึ่งถือเป็นวาระเร่งด่วนที่ควรให้ความสำคัญ เพราะหากรอช้าและไม่เร่งรีบแล้วล่ะก็ จะทำให้ประเทศล้าหลัง และขาดองค์ความรู้เพื่อต่อยอดอุตสาหกรรม ที่จะเป็นตัวช่วยในการสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจของประเทศได้
